ווען א פייגעלע זיצט מיט אויסגעשפרייטע פיס און בעט הילף, איז שווער צו זאגן ניין. און אויב עס איז דיין שוועסטער, עס איז אוממעגלעך. אבע ר ס׳אי ז שײנ ע אפיל ו דײ ן ברודע ר אויסשטרעק ט זײנ ע געשטימט ע פיס . ווער האט געמיינט אז ער וועט האבן א שווערע זאך פאר איר? אָבער די קליינע שוועסטער האָט, לויט די פֿילאָסאָגראַפֿיעס, גאָרנישט געוווּסט וועגן אָרנטלעכקייט. זי האט גלײך גענומען א פיס אין מויל. איך ווונדער וועגן זיי ביטשיז, האָבן זיי עפּעס אַנדערש אין די קעפ אַחוץ פּאָץ? ווי אַ מוח?
א רויטער צימער, א פלאקערנדיקער ליכט און א זאפטיגע פרוי אין א שווארצער מאסק, מיט קאצן אויערן. אירע פיס זענען אויסגעשפרייט און ווארטן אויף באשטראפט ווערן. איז ניט דאָס וואָס יעדער ברוטאַל מאַטשאָ מענטש חלומט, איז ניט דאָס דער ספּעקטאַקל וואָס זיין מאַרך ימאַדזשאַן? אירע הייזעלעך, וואָס באַנגענדיק פֿון איר מויל, באַטאָנען נאָר איר דערנידעריקונג. מ׳שטופט זי אין גאַנצן אַרײַן, פּאַניקנדיק, נאָר װער װעט זיך באַדויערן פֿאַר איר? אירע האָטערס שווייגן פון זייט צו זייט, איר שפּאַנענדיקן האָן שפּאַצירט שווער איר נאַס לאָך. און מיט דער כלבה איז נישטאָ קיין אַנדער וועג – זי דאַרף מיאוס פאָלגן אַלע באַפעלן פונעם בעלן!
אַליס איך ווילן איר