פייגעלע מיט אַ טאַטו אויף איר הינטן איז באשטימט אַ הור. עס איז אַ פאַרגעניגן צו האָבן אַ דרײַזאַם מיט איר. ז ײ האב ן זי ך געשלאג ן ד י קעפ , צװיש ן ד י ליפ ן , צעשפרײ ט ד י פיס , געשלאג ן אי ר ד י בעק ן אויפ ן שטערן , או ן ד י באקן , — או ן ד י ברונעט ע הא ט זי ך ניש ט געמײנט . לײדיק ן אי ר סקראט ם או ן באל ן אי ר אי ז געװע ן א פארגעניגן . איך װאָלט זי אױך אַרײַנגעטאָן אין מױל ― לאָז זי זיך פֿרײען! עס איז, אפנים, נישט דאס ערשטע מאל, מ׳שלאגט זי אין א קרייז, שלינגט זי שווער. )
גוט אַרבעט, פייגעלע! זי האט פארפאקט איר כאַווערטע אין אַלע אירע שפּאַלטן און באַווונדערן איר. און דאָס מײדל איז אַ פֿײַער. איך זאג דיר, יעדער לעסביאַן וויל אַ גרעסערע פּאָץ צו שטעלן איר פריינט אַראָפּ.